Ο άντρας της ζωής μου

Ο άντρας της ζωής μου
θ' ανοίξει
την πόρτα του σπιτιού μου
με λοστό
θα με αρπάξει από το χέρι
και να ζήσω θα με διατάξει

Θα με πάρει σε ταξίδια παράφορα
με βαλίτσες βαριές
και χείλη βρεμένα
θα με στείλει σε ύπνους ζεστούς
και με μια παλαμιά θα σβήσει
τους παλιούς έρωτες
με πόδια γυμνά στα κάρβουνά τους
θα πατήσει
κι αθόρυβα, όσο ησυχάζω εγώ,
θα τους παγώσει για πάντα

Θα θρονιαστεί γυμνός στον καναπέ μου
δεν θα μιλεί πολύ
θα μοιάζει με φθινόπωρο
τα χρώματα της γης μες στη φωνή του
και το φιλί του ανεμίσιο, βροχερό

Θα φεύγει και θα'ρχεται
θα μ' αφήνει διψασμένη
κι ύστερα πάλι άξαφνα
θα με βγάζει σε πόστες πλατιές
φτιαγμένες από υλικά ακατανίκητα

Θα φορώ αέρινα φουστάνια
θα γελώ πιο συχνά
τα μαλλιά θα'χουν φτάσει στη μέση
θα κρυβόμαστε μαζί από τον κόσμο
θ' ανάβουμε κρυφές γιορτές στο μαξιλάρι
με φιλιά καρφωμένα στο σκοτάδι

Ο άντρας της ζωής μου
θα δώσει φιλιά δροσερά
πάνω στις πίκρες
θα χαϊδέψει τα γραπτά μου
σα να'τανε κεφάλια ζώων
θα μισεί-όπως εγώ-
τα ίδια και τα ίδια.





https://www.youtube.com/watch?v=RRZjBTDY2fk