{ο Τόμας, ένας ιδιόρρυθμος Γερμανός τουρίστας που οι Τζιώτες αποκαλούν "ναυαγό" μού
εμπιστεύθηκε τα ποιήματά του, ορισμένα από τα οποία ξεχώρισα και απέδωσα στην
ελληνική γλώσσα, επηρεασμένη κι εγώ με τη σειρά μου από το παράδοξο φως της
Κέας, στα τέλη του Απρίλη του 2016}
1. Βλέπω την ελευθερία στα ψυγεία
τ’ αδέλφια μου στις γέφυρες
να λένε χιλιοειπωμένα παραμύθια
παρακολουθώντας νεκρές φάλαινες
2. Ήλιε πρώτε
Μικρή άνοιξη
Φέρε και τραγούδα
Ένα κορίτσι θαυμάσιο
Ένα χαμόγελο στον κόσμο μου
3. Οι σκύλοι αλυχτούν
Οι νύχτες σκοτεινές
Λάμπουν οι μέρες
Και οι άντρες πολεμούν
4. Των παιδιών οι ρίμες πάντα ωραίες
Τραγουδούν και τα τραγούδια όλη μέρα διαρκούν
5. Όσο παρελαύνουν οι δρόμοι
Δεν έχει άλλα γιατί.
Μεγάλο ξόδεμα ο θάνατός μας.
6. Σβηστή TV
Και τώρα αναμμένη
Αίματα στα εξαρτήματα
Ζωή μου περασμένη
7. Η γη: ένα ψάρι,
μια μπάλα που σπάει
το ανθρώπινο είδος: μια ευχή,
τοίχος που εκρήγνυται.
8. Έξω, σκοτάδι, παγωνιά και ομίχλη
Μέσα, βάτραχος που, δίχως καρδιά, ξεπαγιάζει.
9. Ένα άλογο να καβαλήσεις, ένα πλοίο να σαλπάρεις, σιωπηλέ ωκεανέ κι έρημοι χλωμές.
10. Σε βουνό ψηλό, πλάι σε καθαρό καταρράκτη
Η Αλήθεια αληθινή, η Νιότη φευγάτη.
Και κάτι ακόμα…
Ένδοξη Κέα
Περιτριγυρισμένη από θάλασσα
Μια μικροσκοπική χάρη
Ριγμένη σε μεγάλους κόσμους
Και αυτό το μέρος το ξεχωριστό
Να σώσει ένα σπουδαίο θησαυρό
Σταλμένη σε όλους και πάντα
Η ευχή μου για τον τόπο:
Να φέρει στις χούφτες μας γαλήνη
…………………………………………………….
2 τσιτάτα του Τόμας:
Όταν βρίσκεσαι εδώ πέρα, είσαι εκεί πέρα.
Η πρόκληση της αλλαγής αλλάζει τις προκλήσεις.
