Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά!

http://www.youtube.com/watch?v=A86wOqWGp0I
Το τραγουδάγαμε στη χορωδία, στο ωδείο που βρισκόταν δίπλα στο δημοτικό μου σχολείο...
Η κυρία Βαλεντίνα μου έλεγε πως το τραγουδούσα λίγο πιο δυνατά από ό,τ ι έπρεπε...σήμερα, που τυχαία έπεσα πάνω του, κατάλαβα το γιατί...έκρυβε από τότε ένα νόημα που θα ανακάλυπτα χρόνια πολλά αργότερα με δάκρυα στα μάτια...
ένας παλιάτσος είμαι κι εγώ, καλή σας μέρα, είμαι πασαλειμμένη χρώματα μα κλαίω φωνάζοντας τα δίκια της ζωής...
υγ.θυμάμαι, μικρή, δεν καταλάβαινα τι σήμαινε η λέξη κοινωνία μες στο τραγούδι...ντρεπόμουν να ρωτήσω κάποιον, ντρέπομαι όμως περισσότερο που ακόμα δεν έχω μπορέσει να καταλάβω τι είναι. Κι έχω ρωτήσει πολλούς κι εμένα την ίδια ακόμα.


6 σχόλια:

  1. Τώρα ντρεπόμαστε όλοι γι αυτήν την λέξη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ζω για να δω τη μέρα, που όλοι θα βγάλουμε το make up... Μπορεί να εντυπωσιαστούμε και οι ίδιοι από αυτό που θα δούμε απο κάτω... φτωχοί παλιάτσοι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εσύ....φτωχέ παλιάτσε, θα με πάρεις κανένα τηλέφωνο; πληγώθηκα την τελευταία φορά που ένιωσα να συμμετέχω σε τσίρκο και εσύ έμεινες σιωπηλός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αστερευτες παιδικες αναμνησεις σε ενα μπλογκ γεματο μπαλονια και ελπιδα!! Ας λεξιλεωθουμε ολοι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λεξιλεωθείτε