Οι ευτυχισμένοι Σκλάβοι

Οι συνάδελφοι σκλάβοι χαιρετιώνται
απ'τα απέναντι πεζοδρόμια
Ένας σκλάβος στο σουβλατζίδικο, άλλος στο μπεργκεράδικο
αδειάζουν τα σκουπίδια
ανταλλάσσουν δυο κουβέντες, ψοφάνε για ένα τσιγάρο
-η σκλαβιά, αδερφέ μου, σε κάνει καπνιστή-
τουλάχιστον, κάνουμε κάτι
τουλάχιστον είμαστε κάτι
μπορεί όχι κάποιοι
Αλλά, να' μαστε έμμισθοι σκλάβοι πράγμα μικρό δεν είναι
βγάζουμε τα τσιγάρα μας, βενζίνη μηχανάκι,
ένα τσουρούτικο κέρασμα, μια μπίρα στο άδειο, συνοικιακό καφέ απόγευμα ρεπό,
πείνασα, τηλεόραση, καλοκαιριάζει
ν' αδειάσεις το τασάκι, ν'ανοίξεις το μπαλκόνι

Έπειτα, οι σκλάβοι γερνούν με υπερηφάνεια
και μια κάποια αιδώ
δικαιούνται ένα τριήμερο
κάπου κοντά
με θάλασσα και γόπες στην ακτή
με playlist επαναλαμβανόμενο και μπάλα παγωτό
το βράδυ στην πλατεία


Ευτυχία μες στις εποχές
σταθερότητα στην τίμια σκλαβιά και λιγοστοί φίλοι
να βγάλεις την ψυχή σου στο τραπέζι, να πεις δυο λέξεις, μιαν άποψη
"Άμα δεν ήμουν σκλάβος, θα' μουνα πρωθυπουργός"
τι τα θες και τι τα ψάχνεις, έχει την ίδια γεύση για όλους το χώμα
έχει τον ίδιο σκουριασμένο τρόμο το αγκίστρι
όταν γραπώνεσαι δήθεν από γκαντεμιά
πιτζάμα, σώμα γερασμένο
σακάτη μου, σκλάβε
μας περιμένουν μέγιστες δόξες και τιμές
στην ύστερή μας κατοικία

Κατά λάθος γεννηθήκαμε
μα ζήσαμε από επιλογή
το νοίκι μας υποφερτό
δυο μαλακές παλάμες στο σβέρκο μας, τι τύχη
διαιωνίσαμε το είδος μας γλυκά
τώρα στα πάρκα
μπορούμε ησύχως να λογοφέρνουμε με τα περιστέρια.
                                                                                               1-4-2017