Νιώθω παράξενα που δημιουργώ ιστολόγιο. Νιώθω πρόβατο.
Όμως δε σταματώ να γράφω.
Θέλω να διαβαστώ και να σχολιαστώ. Θέλω να διαφωνήσουν μαζί μου κι αν είναι να συμφωνήσουν, θέλω μια άλλη γνώμη να προσθέσουν.
Ας ακολουθήσω το ρεύμα του καιρού μου σα φύλλο παρασυρμένο από κάποιο ορμητικό ρυάκι. Παλιότερα, οι ποιητές δημοσίευαν στις εφημερίδες. Τώρα, πίνουν τσάι στο γραφείο τους και πατούν πλαστικά κουμπιά για να ξεκουμπώσουν το παλτό της ψυχής τους και γυμνή να την αφήσουν, εκτεθειμένη σε άλλες ψυχές, γδυτές η ακόμα ντυμένες. Έτσι είναι. Κόντρα στον καιρό, ακολουθώντας, όμως πάντα, τα τρελά του χούγια. Αλλιώς δεν έχει νόημα.
Λατρεύω τα οξύμωρα,τον Καρυωτάκη, τη θάλασσα και τα ψηλά τακούνια.
Τώρα θα πατήσω το πορτοκαλί κουμπί που γράφει δημοσίευση ανάρτησης. Φύγε παλτό, με έσκασες. Ελάτε, ψυχές εκεί έξω, να μοιραστούμε την ωραία μας τη γύμνια. Μια γύμνια που φέρνει θέρμη, όχι παγωνιά.(Άσχετο, την πιο έντονη αίσθηση θερμότητας την προσφέρει μονάχα ο έρωτας και ο πάγος. Κι οι δυο πάνω στα χείλη.)
Το όνομά μου τυχαίνει να είναι γεωργία.
Το διαδίκτυο σε ευχαριστεί που θα μοιράζεσαι με αυτό την τέχνη σου καθώς και με τους αναγνώστες του leksilewsis (η πιο ποιητική λέξη που έχω δει και ακούσει). Εύχομαι και σύντομα στο χαρτί με το σκληρό εξώφυλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήegw latrevw tin kyria syggrafea (sorry apo panw sxoliasti! :P) pou mou gkriniazei kamia fora alla den tin pareksigaw POTE kai tha eprepe na kserei pws o,ti kanei to ektimw, mou ARESEIII ki as min to ekfrazw!!!dioti ws gnwston den eimai kai polu ekfrastikia (opws tha eprepe episis na kserei! :P).
ΑπάντησηΔιαγραφήmia psyxi, loipon, einai edw kai kalei apegnwsmena se voitheia... dyo fwtakia sta xeria, isws kai fwties deixnoun to dromo.u follow me?
tyxainei na me lene eleni
:)
geia sou eleniiiii...(group therapy) de griniazw, apla paratirw...
ΑπάντησηΔιαγραφήmmmmmm! <3 <3 <3
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κόντρα στον καιρό, ακολουθώντας, όμως πάντα, τα τρελά του Kούγια... Εεε; Για να ξαναδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κόντρα στον καιρό, ακολουθώντας, όμως πάντα, τα τρελά του χούγια... Καλά ε ότι θέλω βλέπω. Μου χάλασε όλο το ποιήμα ο κοντός. Τι τα θες τα τακούνια μετά απ' τα χούγια;
χαχαχα! :-D
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ρυάκι που εισέβαλε απόψε από το φινιστρίνι δρόσισε την αβάσταχτα διψασμένη για ποίηση ψυχή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ενα χώρο που λυμαίνονται σύγχρονοι πειρατές -χωρίς τη γοητεία των καιρών εκείνων των αλλοτινών- σε ένα σκαρί που κάθε του μαδέρι ουρλιάζει για λόγια σαν αυτά, από ένα παιδί που τις νύχτες, απόμερα, μετράει τα άστρα...