Ήταν μια μέρα χλιαρή και βουρκωμένη

Σήμερα ήταν μια δύσκολη, μια δύστροπη μέρα. Εκεί που κατσούφιαζε, έσκαγε χαμόγελα ουρανόσταλτα και όλα μοιάζαν σωστά. Οι σκέψεις μου είναι μπερδεμένες και ασυνάρτητες. Θα φτιάξω μια λίστα, μπας και βρω την άκρη. Αγαπητοί αναγνώστες, μη ζητάτε να κατλάβετε πολλά. Απλά αφήστε και το δικό σας μυαλό να αφεθεί σε σκόρπιες σκέψεις που διέσχισαν σήμερα το νου σας...Αυτό είναι μια μορφή ευτυχίας, δε βρίσκετε;
1.Είναι ωραίο που ανήκω σε παρέα. Είχα να το νιώσω χρόνια.
2. Ακόμα ωραιότερο είναι να συναντάς επιτέλους το Φίλο, αυτόν τον Ένα, τελικά , και Μοναδικό που μοιράζεται μαζί σου το ίδο φύλο και την ίδια τρέλα. Δεν το έχω ξανανιώσει ποτέ, έτσι.
3.Είναι ΓΑΜΑΤΟ να'χεις συντρόφους που σε νοιάζονται. Και μια φευγαλέα, τρυφερή αγκαλιά, ένα φιλί στο μάγουλο, κι ο κόσμος να ησυχάζει...Σύντροφε, σε ευχαριστώ για τη τζούρα πίστης και θάρρους που μου χάρισες από το  γλυκό τσιγάρο της ψυχής σου. (ξέρεις εσύ...)
4.Είναι τραγικό να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην πόλη μου, στο μικρούλι μου σύμπαν. Γιατί; Μόνο ένα γιατί με πνίγει και οι σωσίβιες λέμβοι-απαντήσεις δε με σώζουν.
5.Ο χορός, όμως, πάντα βοηθά. Μία ώρα λάτιν την ώρα που η Αθήνα τσακωνόταν ξανά με τον εαυτό της, με γέμισε ενέργεια.
6.Έφαγα τζατζίκι με γεύση εμετού. Σοβαρολογώ.
7.Νυστάζω και αύριο έχω πολλά να κάνω. Πότε θα έρθει μια μέρα που να μην έχω να κάνω τίποτα; Πρέπει να είναι μια διάφανη μέρα, με τους ανθρώπους που αγαπώ χαμένους από προσώπου γης, με την Τέχνη προσωρινώς στην αφάνεια κι εμένα σε ένα αχανές λευκό κρεβάτι μόνη και να ονειρεύομαι μια ξύνια μια κοιμωμένη...
8.Θέλω να έρθει ο Μάρτης, να ανοίξει ο καιρός. Να πάμε με την Εσμεράλδα για ψώνια και για καφέδες και για ποτά και για θέατρα. Και να τελειώσω το βιβλίο μου και να φορώ αμάνικα μπλουζάκια ξανά κάτω από τις ζακέτες. Και στη σχολή μου να είναι όλα καλά...Όλα καλά...Και το καλοκαίρι με τα παράφορα σχέδια του όλο και να πλησιάζει. Θέλω να ανοίξει ο καιρός, να βρω μια μέρα στην εξώπορτα ένα μπουκέτο κρίνα ολόλευκα.
9.Θέλω κι άλλη ποίηση, χορό χωρίς άγχος, φαγητό χωρίς λιπαρά και πλαστικά, μέρες χωρίς νύχτα και νύχτες χωρίς μέρα. Θέλω να μακρύνουν τα μαλλιά μου, να με αντικρίσω πιο όμορφη στο καθρέφτη από βδομάδα.
10. Καλά, πότε έφτασε η εξεταστική; Στοχεύω σε δεκάρια.
11.Κάθε μέρα που περνά όλο και πιο κουρασμένη με βρίσκει. Απαιτητικές εποχές, δύσκολες και γηραντικές. Η μόνη αντιγήρανση στα τοξικά τους ένα χαμόγελο και μια προσμονή άπληστη για καλύτερες μέρες.
12. Σήμερα, διάβαζα στο αναγνωστήριο Ιστορία Δικαίου και όλοι μου φαίνονταν τόσο άσχημοι και μίζεροι. Όλοι με παρόμοια ρούχα και περιορισμένοι σε μια σιωπή μαλακισμένη που τους έπνιγε. Τους φαντάστηκα όλους γυμνούς σε ένα απέραντο γρασίδι να ακούνε μουσικές και να μυρίζουν μυρωδιές και να κάνουν ό, τι γουστάρουν.
13. Το σπίτι μου, έρχονται ώρες που το νιώθω φυλακή και καταφύγιο μαζί. Και δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό.
14.Ο Στράτος έχει πει: τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή είναι τα ανεξήγητα. Έρχονται στιγμές που τον καταλαβαίνω, όσο κι αν παριστάνω πως διαφωνώ. Ο μικροαστικός μου νους ώρες ώρες ζητιανεύει για πράγματα ξεκάθαρα και απλά. Μέχρι που έρχεται μια στιγμή ομιχλώδης και ανεξέλεγκτη, για να του τα ανατρέψει όλα.
15. Ζω κάθε μέρα ένα ασταμάτητο κυνήγι με τον εαυτό μου και τσακώνομαι μαζί του σε σημείο αηδίας. Το βράδυ τα βρίσκουμε και κοιμόμαστε αγκαλίτσα κάτω από το πορτοκαλί μου πάπλωμα για να ξυπνήσουμε και πάλι μουτρωμένοι ο ένας στον άλλο.