Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Φοβού;

Φοβάμαι
τον αργοπορημένο ήλιο
την κρύα θάλασσα
το φευγιό του έρωτα
τα άσημα ποιήματα
το τέλος του καλοκαιριού
το τέλος της ομορφιάς
τον άδειο καθρέφτη
τη σάρκα μου
το τρεχαλητό του χρόνου
την ξεφτισμένη έμπνευση
τη μοναξιά μες στα πλήθη
τα πλήθη μες στη μοναξιά
το βαθμό της Ιστορίας
μη σε πληγώσω
μην πληγωθώ
την Τέχνη που ανασκαλεύει τις ενοχές μου
την Τέχνη που ανασκαλεύει το τίποτα
τον αγώνα που δε δίνεται αγωνιστικά παρά συμβατικά
το δόσιμο που δεν αγωνίζεται να γίνει δέσιμο
το ψέμα που αμαυρώνει τα Αληθινά μου
το όνειρο που διαψεύδεται από τη ζωή
τα μάτια των ζητιάνων
τα λάθη που γεννιούνται από πάθη
την άνετη υποκρισία μας
την άπλετη μικρότητά μας
τις κίβδηλες ανάγκες μου
τα αναγκαία κίβδηλά σας

8 σχόλια:

  1. Αποζημιώθηκα τελικά για την προηγούμενη ανάρτηση ;)... "το δόσιμο που δεν αγωνίζεται να γίνει δέσιμο". Υπάρχει αυτή η φράση?? Όχι. Έχω μείνει! Και με όλο το κείμενο αλλά ειδικά με αυτό...
    Υ.γ. Εγώ φοβάμαι μήπως μια μέρα σταματήσεις να γράφεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευαίσθητο κομμάτι, sae4e, με νεανική φρεσκάδα!
    Αναγνωρίζεται η Κική Δημουλά, ο Μιχάλης Κατσαρός, ο Τίτος Πατρίκιος, αλλά δεν καταπίνεται από τις αναφορές, αντέχει αυθύπαρκτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Segovia, ο φόβος σου θα μείνει πάντα φόβος! Cinemarian,οι ποιητές που ανέφερες είναι άπαντες εμπνευστές μου, μόνο που το συγκεκριμένο δεν ήταν ποίημα, απλά μια παράθεση των φόβων μου με ποιητικό προφίλ. Υπέροχο αυτό το "αντέχει αυθύπαρκτα", πάντως, σε ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νομίζω οτι όλα μπορούν να συμπυκνωθούν στο "τις κύβδηλες ανάγκες μου". Είναι ωραίο που το έβαλες προς το τέλος. Έκεί θα ήταν δυνατόν να υπάρχουν όλοι σου οι φόβοι, αρκεί να προυποθέτεις οτι θα μπορούσε να υπάρξει ένας εαυτός σου χωρίς ανάγκες, που να αντέχει αυθύπαρκτα, όπως τα ποιήματά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Oμορφο κι αληθινο.Κ εγω τα φοβαμαι αυτα.Και αυτο που με φοβιζει περισσοτερο ειναι μηπως καποτε παψω να φοβαμαι κ αρχισω να δεχομαι αταραχα κ αδιαμαρτυρητα,ολα οσα συμβαινουν,
    απαθης κ αναισθητος.

    Φοβαμαι δηλαδη μηπως παψω να ειμαι Δον Κιχωτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Georgia you outdid yourself...

    Πολύ ωραία ποιητική παράθεση, και πολύ καλά σχόλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ω, ευχαριστώ θερμά...νομίζω πολλούς μου φόβους τους συμμερίζεσαι, ή κάνω λάθος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λεξιλεωθείτε