(γάμοι και γεννητούρια στα τεφτέρια μου κι έξω να ξημερώνει ανύποπτη μια Τρίτη ακόμα)
Όταν η ορμή των ανείπωτων
ερωτεύθηκε τη νόρμα της τέχνης
εγένετο η Ποίησις...
Έκανε έρωτα καλοκαιρινό
η ορμή με τη νόρμα
πάνω σε λινά σεντόνια
κι ο ιδρώτας της ορμής ήταν η Ουσία
της νόρμας ο ιδρώτας ήταν η Ρίμα.
Το Ποίημα ξεπήδησε απ' τα μαξιλάρια και χάθηκε.
Ορκίστηκε να επιστρέφει στα παπλώματα των ποιητών
κάθε που η νόρμα τους θα αγκαλιάζει την ορμή φιλιά για να της δώσει.
Γάμο ουράνιο, μνημονεύω, ορμής και νόρμας,
να ραντίζω εγώ αστέρια στα πέπλα,
να σκορπώ κόκκους ασημόσκονης και υποσχέσεων
να φωλιάζει κι η έμπνευση σε μια γωνίτσα ολοπόρφυρης καρδιάς
και το μολύβι να ησυχάζει αφημένο στην άκρη, λειψό πια, μα καθαγιασμένο.
Κι ιδού, εγένετο η Ποίησις.
Στον κουρνιαχτό μιας αυταπάτης, στ' απάγκιο μιας εμμονής.
Αυτές πάντα οι φάτνες Της οι μυστήριες.
Υγ. Αυτό το έχω γράψει- κάπως έτσι- εδώ και πολύ καιρό και πρόκειται να λειτουργήσει ως εισαγωγή για μια εμπνευσμένη ποιητική συλλογή που σκέφτομαι να εγκαινιάσω με το καλημέρα της άνοιξης. Θάνο, σε ευχαριστώ που συζητάς μαζί μου για την τέχνη μας, με βοηθάει απίστευτα και με αναπτερώνει...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήη καλύτερη αρχή για το πιο πρωτότυπο, γεμάτο αληθινό περιεχόμενο βιβλίο με περιεχόμενο την Ποίηση σε όλο της το μεγαλείο ...φαντάζομαι τη στιγμή που θα κάθομαι πάλι μέχρι τις 6:30 πρωί άυπνος μπροστά από την κουρασμένη οθόνη του υπολογιστή (που θα γκρινιάζει γιατί δεν τον λυτρώνω από την υπερωρία του) διαβάζοντας απνευστί τη Γεωργία σε λέξεις, συνειδητοποιώντας ότι το χω παρακάνει όταν έχει λιγάκι ξημερώσει και έχω πάθει αυχενικό τρίτου βαθμού....1 θα σου πω καλή μου φιλενάδα ‘’και τι δε μας περιμένει ακόμα’’
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το ποίημα 5 φορές. 1 για να δω τι στο καλό θα περιέχουν οι ορμές και οι νόρμες.1 για να το απολαύσω.1 για να το ξανααπολαύσω.1 για να θαυμάσω το μυστηριώδες μυστήριο του γάμου που μυσταγωγικά παρουσιάζεις. 1για να δω μήπως υπάρχει κάποια τρύπα στο κείμενο μετά τη λέξη μυστήριες αγωνιώντας μήπως αυτό τελικά δεν είναι το τέλος και έχει και άλλο πολύ να διαβάσω λαχταριστά. και άλλη 1 απογοητευμένος από την ανακάλυψη ότι και αυτό το ποίημα είναι πεπερασμένο θέλοντας να δώσω άλλη μία γλυκιά κουταλιά εξιλέωσης στην ιδιάζουσα ημέρα.....Καλή συνέχεια!
πολύ όμορφο ιστολόγιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠνίγηκα στον χείμαρρο του ροζ!
Την καλημέρα μου!!!
Θάνο μου, μαγεύεις και με μαγεύεις....να πω ότι γίνεσαι ένας από τους ανθρώπους της ζωής μου, σιγά σιγά;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα,aurangel,ευχαριστώ για τις γλυκές κι ενθαρρυντικές κουβέντες σου...λατρεύω ροζ, λατρεύω παπαρούνες....
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ γιατί το έχω ήδη δεδομένο; ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωργία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με ξέρεις και δεν σε ξερώ ούτε κι εγώ. "έπεσα" πάνω στο blog σου τυχαία και το διάβασα όλο με μια ανάσα!
Είσαι ενας συναρπαστικός χείμαρρος ιδεών, λουλουδιών και έρωτα.
Συγχαρητήρια!
Αυγή μου, σε ευχαριστώ, χωρίς να διαβάσω το σχόλιό σου μπήκα κι εγώ στο δικό σου ιστολόγιο και συναρπάστηκα! Οι λέξεις μας θα μας γνωρίσουν....
ΑπάντησηΔιαγραφή